วันที่ ๕ ธ.ค. ๒๕๕๓  สำนักงานกลางวัดเขาวง ขณะที่หลวงตานั่งรับแขกอยู่ ฆราวาสผู้ปรนนิบัติหลวงตาได้เข้ามาเก็บถ้วยกาแฟที่หลวงตาฉันแล้ว หลวงตาได้ปรารภว่า...

ล้างซะเลยเดี๋ยวมดขึ้น เนี่ย.... อันนี้ก็ต้องมีสติ ถ้าใครดื่ม... ฉันแล้ว... อันนี้ด้วย...กินแล้ว กินแล้วก็วางเอาไว้ ดูอีกทียิ่ง ๆ ดื่มไม่หมด... มดตายเลย มันลงไปตกตายเป็นสิบ ถ้ายังไม่ตาย...แล้วพอเราเทออก ก็เลยเปียกตัวมด ก็ลำบากเอาน้ำล้างแล้วก็ราดไปบนดิน ตายบ้างรอดบ้าง

เสียงในใจก็เกิดขึ้นว่า...
"นี่...คนหยาบจงจำไว้...
คนปัญญาทรามจงดูไว้...
เมื่อทำอะไรจงทำให้จบกิจทันที อย่าให้กิจงานคั่งค้าง
เพราะงานคั่งค้างนี้ไม่เป็นมงคล
งานที่ไม่คั่งค้าง...เขาเรียกงานจบกิจ
ถ้าเธอทำอะไร แล้วทำให้มันจบเรื่องเก็บงานไป
เธอจะชินกับ คำว่า 'จบกิจ'
เมื่อทำวิปัสสนาญาณ จิตมันจะเดินในลักษณะเดียวกัน
คิดอะไรถ้าไม่จบจะไม่ยอม...
วางงานแล้วจะคิดทีละอย่าง
เหมือนกินกาแฟต้องทำให้มันเสร็จล้างถ้วย"

พระครูภาวนาพิลาศ อินทวังโส(หลวงตา)....